Święty Paweł, najwcześniejszy autor Nowego Testamentu, największy chrześcijański teolog, apostoł, który spotkał Zmartwychwstałego. Żyd i Rzymianin. Hebrajczyk z hebrajczyków. Najbliższy współpracownik czy też osobisty rywal św. Piotra? To tylko kilka z haseł wywoławczych omawianych podczas V edycji Letniej Szkoły Biblijnej. Tematem wykładów były również trzy listy św. Pawła, List do Filipian, List do Tesaloniczan i List do Galatów. Wykłady prowadził ks. dr hab. Marcin Kowalski, profesor KUL, członek Papieskiej Komisji Biblijnej, redaktor naczelny kwartalnika biblijnego The Biblical Annals, autor scenariuszy i prowadzący programy telewizyjne i radiowe, współtwórca cyklu Jutro Niedziela. Poprowadzi on również VI edycje, kontynuując omawianie listów św. Pawła. W tym roku tematem głównym będzie korespondencja koryncka, list do Rzymian i późne listy św. Pawła.
Temat stworzenia w Ewangelii Janowej | Ks. dr hab. Adam Kubiś
Niniejszy artykuł chce zatem wypełnić istniejącą lukę w polskim piśmiennictwie biblijno-teologicznym. Powyżej zasygnalizowany brak oraz ograniczone ramy artykułu narzucają niniejszemu opracowaniu charakter introdukcyjny i przeglądowy. Z konieczności zatem celem artykułu nie jest ujęcie wyczerpujące, które dogłębnie analizowałoby każdy motyw stworzenia występujący na kartach Ewangelii Janowej. Opracowanie ma służyć raczej jako przewodnik sygnalizujący bogactwo i wielorakość aluzji do tematu stworzenia w tekście czwartej Ewangelii.
Cisza, słowo, lamentacja. Łukasz Popko OP
To zapowiedź rozmowy o cierpieniu i nadziei, o ciszy i Słowie. O tym wszystkim opowiada Łukasz Popko OP. Łukasz Popko OP Obecnie pełnione funkcje: professeur extraordinaire w Ecole Biblique et Archéologique Française de Jérusalem oraz Kolegium w Krakowie. Stopnie naukowe: Sacrae Scripturae Doctor. Dyscypliny badawcze: egzegeza Starego Testamentu, archeologia Bliskiego Wschodu, historia starożytna do epoki …
Metafora Oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 2: Mesjańskie zaślubiny (J 12–20) | Ks. dr hab. Adam Kubiś
Streszczenie: Artykuł wskazuje na najważniejsze aluzje i echa metafory oblubieńczej znajdujące się w J 12–20, dostarczając ich opisu, jak i krytycznej oceny. Namaszczenie Jezusa w Betanii (12,1-11) otwiera całą serię aluzji do symboliki małżeńskiej rozsianych w drugiej części Ewangelii Janowej, ukazującej historię Jezusowej męki, śmierci i zmartwychwstania. Janowe użycie metafory oblubieńczej pokazuje, iż śmierć Jezusa …