Szczęśliwy człowiek, który wytrwa w próbie, ponieważ stawszy się wypróbowanym otrzyma wieniec życia, który [Pan] obiecał miłującym Go. (Jk 1,12)
Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν, ὅτι δόκιμος γενόμενος λήμψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς ὃν ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.
Beatus vir, qui suffert tentationem, quia, cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.
Rzeczownik πειρασμός (peirasmos) może mieć podwójne znaczenie. W sensie pozytywnym może określać próbę, która stwarza próbowanemu szansę wykazania się wiarą lub innymi cnotami. Z drugiej strony może również odnosić się do pokusy, nakłaniania do grzechu, mając wtedy zdecydowanie negatywny wydźwięk.
W omawianym zdaniu mamy do czynienia ze znaczeniem pozytywnym: człowiek, który przetrwa tę próbę, otrzyma od Pana nagrodę. Ważne jest to, że owo doświadczenie nie jest w tym celu, by Bóg przekonał się, jacy jesteśmy – bo On zna nas najlepiej – ale byśmy my sami mogli jeszcze bardziej poznać siebie i dzięki tej próbie przybliżyć się do Pana.
Warto zwrócić uwagę, że w kolejnych wersetach pojawia się ten sam termin (πειρασμός), jednak już w znaczeniu negatywnym. Są to pokusy, które pochodzą z pożądliwości człowieka, z jego nieuporządkowanych uczuć i nieuchronnie prowadzą do grzechu (Jk 1,14-15).
Szczęśliwy jest ten, który wytrwa w próbie…
s. Dorota Chwiła FMA — salezjanka, doktorantka Szkoły Doktorskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (nauki biblijne). Interesuje się Ewangelią Janową, językami biblijnymi, literaturą targumiczną. Zaangażowana również w pracę z dziećmi i młodzieżą w Oratorium-Centrum Młodzieżowym Sióstr Salezjanek w Lublinie.
MDT 