Magazyn Dobrych Treści
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ruch monastyczny polegał na unikaniu kompromisów, jakie niosła ze sobą obecność innych ludzi. Później przyjrzymy się bardzo powszechnemu językowi, który spotykamy w pismach pustyni, który opisuje "ucieczkę" przed innymi ludźmi, i impulsowi monastycznemu, który miał wiele wspólnego z obawami odczuwanymi przez coraz większą liczbę chrześcijan, że ówczesny kościół staje się skorumpowany i zsekularyzowany.
Święty Paweł, najwcześniejszy autor Nowego Testamentu, największy chrześcijański teolog, apostoł, który spotkał Zmartwychwstałego. Żyd i Rzymianin. Hebrajczyk z hebrajczyków. Najbliższy współpracownik czy też osobisty rywal św. Piotra? To tylko kilka z haseł wywoławczych omawianych podczas V edycji Letniej Szkoły Biblijnej. Tematem wykładów były również trzy listy św. Pawła, List do Filipian, List do Tesaloniczan i List do Galatów. Wykłady prowadził ks. dr hab. Marcin Kowalski, profesor KUL, członek Papieskiej Komisji Biblijnej, redaktor naczelny kwartalnika biblijnego The Biblical Annals, autor scenariuszy i prowadzący programy telewizyjne i radiowe, współtwórca cyklu Jutro Niedziela. Poprowadzi on również VI edycje, kontynuując omawianie listów św. Pawła. W tym roku tematem głównym będzie korespondencja koryncka, list do Rzymian i późne listy św. Pawła.
Jedną z rzeczy, która bardzo wyraźnie wynika z każdej lektury wielkich pisarzy monastycznych z IV i V wieku, jest niemożność myślenia o kontemplacji lub medytacji lub „życiu duchowym” w odizolowaniu od życia w Ciele Chrystusa, życia w konkretnej wspólnocie.
Oby nam się udało zachwycić Tajemnicą Triduum Paschalnego na nowo. Przeżyjmy ją tak, jak potrafimy, w takim stanie, w jakim jesteśmy, ale spróbujmy ją przeżyć.
Ktoś puścił rano informację, że rozpoczyna się koniec pandemii. Pustelnia ożyła. Bracia zaczęli oddychać pełniejszą piersią, krok żwawszy, tu i ówdzie okolicznościowy żarcik. A wystarczyła jedna mniej lub bardziej wiarygodna informacja. I od razu jakby powietrze inne.
Życzenia dla Was Wszystkich W Oktawie Betlejemskiej Nocy od Nowonarodzonego mocy dalsza część nie będzie rymowana bo nie skończyłabym do rana... --- Błogosławieństwa Bożego w Oktawie Narodzenia Pańskiego Potrzebnych łask i sił na nadchodzący Nowy Rok Światła, co w sercu nie gaśnie Choć dokoła może czasem ciemniej 1 Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami …
Świątobliwa Synkletyka powiedziała: „Ci, którzy nawracają się do Boga, muszą znosić trud i zmagania się, lecz później osiągają niewypowiedzianą radość. Podobnie jest, jeśli chce ktoś rozniecić ogień. Najpierw dymi się i od gryzącego dymu płyną łzy. Lecz w ten sposób osiąga się zamierzony cel. Napisano bowiem: Bóg nasz jest ogniem pożerającym (por. Hbr 12,29). Trzeba zatem, abyśmy w trudzie i wśród łez rozniecali w nas samych boski ogień”
Szymon Hiżycki OSB fragment e-booka „Apokalipsa Bożego Narodzenia”: Jest piękny tekst Świętego Pawła w Liście do Efezjan. Paweł mówi, że Bóg w Chrystusie wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem (Ef 1,3–4). Za każdym razem, kiedy ogarnia nas zwątpienie, to właśnie znak Niepokalanego Poczęcia jest nam dany po to, ażeby człowiek sobie przypomniał, że zanim stał się grzech, człowiek istniał w pragnieniu Boga, w Jego zamiarze. Każdy z nas. I był bez grzechu, i był niepokalany.
Dwie najważniejsze części to jutrznia (pamiątka Zmartwychwstania) i nieszpory (pamiątka śmierci Pana Jezusa).
Tradycyjnie w klasztorze poświęca się jej przynajmniej pół godziny dziennie. Jeśli jednak ktoś dopiero rozpoczyna praktykę regularnej modlitwy osobistej, może zacząć od krótszych odcinków czasu (10–15 minut), wydłużając je w miarę możliwości. Bardzo ważne jest przy tym – podobnie jak w odniesieniu do lectio divina – by czas na modlitwę umieścić na stałe w planie dnia i nie skracać go bez bardzo ważnej przyczyny.
[Powiedział abba Mojżesz:] „Jeżeli człowiek nie jest w sercu przekonany, że jest grzesznikiem, to Bóg go nie wysłuchuje”. A brat zapytał: „Co to znaczy być przekonanym że się jest grzesznikiem?”. Starzec odpowiedział, że jeśli ktoś dźwiga ciężar własnych win, to nie ogląda się za cudzymi.Apoftegmaty Ojców Pustyni, t. I, Mojżesz 16[510] Coraz bardziej popularna w …
– Odmówiłem. – ton głosu ojca Jacka był mocno zabarwiony gniewem. – Od kiedy to Twoja opinia jest ważniejsza od oficjalnych rozporządzeń i ustaleń z kapituły? – Abba M. nie krył gniewu. – No, jeśli delikwent boi się Pana Jezusa to mu Pana Jezusa nie będę dawał. – żachnął się ojciec Jacek i już miał …
Arseniusz, Boży uciekinier Arseniusz, Boży uciekinierKiedy abba Arseniusz przebywał jeszcze na dworze cesarskim, modlił się do Boga: „Panie, wskaż mi drogę zbawienia”. Usłyszał głos: „Arseniuszu, unikaj ludzi, a będziesz zbawiony”. Tenże, gdy stał się mnichem, znowu modlił się tymi samymi słowami. Usłyszał głos, który mówił doń: „Arseniuszu, uciekaj [od ludzi], wycisz się wewnętrznie. Są to …
Droga do szczęścia – tylko przez uczynki miłosierdzia i przez Chrystusa Nie wiem, czy tekst ten będzie czytał człowiek niewierzący. I tak myślę sobie, co czuje człowiek, chodząc w te dni po cmentarzu, jeśli nie wierzy w Boga i życie wieczne. Chyba przede wszystkim pustkę. Oto odszedł ktoś, kogo już nigdy nie będzie. Czasem powoduje …
MDT 