Czas Słowa #18

18.01.25 (Mk 2,13-17)
„Pójdź za mną”.
Św. Marek w kilku mocnych faktach przedstawia Jezusa jako prawdziwego Boga. Następujące po sobie uzdrowienia przypominają słowa: „Myśli moje nie są myślami waszymi. Ja jestem Pan!”. Najpierw zostały wypędzone złe duchy – tylko Bóg może tego dokonać. Potem, Bóg pokazuje, że jest bardzo bliski, jako człowiek mieszka w zwykłym domu u Szymona. Jednak „Bóg nie ma względu na osoby”. Z taką samą miłością uzdrawia bliską Mu teściową Szymona i wielu mieszkańców Kafarnaum. Następnie trędowaty odzyskuje zdrowie, godność i wraca do wspólnoty. Później Jezus – prawdziwy Bóg odpuszcza grzechy paralitykowi i „przy okazji” uzdrawia go z choroby. I kolejny szok, znienawidzonego przez ludzi celnika – złodzieja powołuje na swojego ucznia i spożywa posiłek z jego kolegami.
Pomyślę o swoich słabościach, swojej niemocy, ograniczeniu, o grzechu i uświadomię sobie, że takiego/taką, z tym wszystkim, powołuje mnie Jezus. On mi przebacza, uzdrawia, On wierzy we mnie bardziej niż ja sobie. Rozważę również, co znaczy, że chce zatrzymać się w moim domu.

Ks. Jerzy Sęczek