04.02.25 (Mk 5, 21-43)
„Nie bój się, wierz tylko.”
Znaki i cuda Jezusa gromadzą tłumy. Św. Marek przedstawia konkretne fakty, które jasno pokazują, że Jezus jest prawdziwym Bogiem i to Bogiem pełnym mocy. Jednocześnie jest bardzo bliski człowiekowi. Zauważa przedzierającego się przez tłum Jaira i kobietę cierpiącą na krwotok. Ten wielki Bóg, który może wszystko uczynić swoim Słowem, jest bardzo ludzki, chce abyśmy Go dotknęli i sam działa, dotykając. A w tłumie, w którym ciągle ktoś Go dotyka, dostrzega dotyk sercem (tak to ujął św. Augustyn).
Bóg bardzo docenia naszą wiarę. Podkreśla, że od wiary tak wiele zależy. Towarzyszy również mi we wzroście mojej wiary: „nie bój się, wierz tylko” kieruje do mnie. Ciekawa jest ta droga do wskrzeszenia przez ujęcie za rękę. Niejako „po drodze” Jezus uzdrawia kobietę przez dotyk. Idąc do dwunastoletniej córeczki Jaira, zwraca się do kobiety cierpiącej dwanaście lat: „córko”. Każdy, kto w Niego wierzy, staje się bliski, staje się, córką, synem.
Poproszę Jezusa, aby dotknął mnie dziś swoją łaską. Pomodlę się o to uzdrawiające dotknięcie, aby wzrosła moja wiara. Pomodlę się za ludzi, których mijam po drodze, o wiarę dla nich.
Ks. Jerzy Sęczek
MDT 