Pseudo-Antoni Egipski

Pseudo-Antoni Egipski, (ok. 250–356)

Przez ponad 70 lat wiódł życie ascetyczne w Egipcie.  Gromadzili się przy nim uczniowie, a jego oddziaływanie nie ograniczało się jedynie do okolicznej pustyni. Jego heroiczna asceza przez wieki była wzorem życia pustelniczego w całym świecie chrześcijańskim.


Pouczenia o moralnym życiu i uczciwym postępowaniu

Powściągliwość, znoszenie przeciwności, roztropność, wytrwałość, cierpliwość.

Powściągliwość, znoszenie przeciwności, roztropność, wytrwałość, cierpliwość i podobne cechy, stanowią wielką siłę i moc, przekazane nam przez Boga, abyśmy mogli opierać się chwilo- wym trudnościom, stawić im czoło i bronić się. Jeśli ćwiczymy te moce i mamy je w sobie, wtedy nic, co się przydarza, nie może nas złamać, nie jest straszny ból i cierpienie. Widzimy, że wszystko jest ludzkie i może być przezwyciężone dzięki cnotom. Nie myślą w ten sposób ci, którzy mają nierozumną duszę. Nie pojmują oni, że to, co się dzieje, jest dobre i zdarza się dla naszego pożytku, aby cnota mogła zwyciężyć i abyśmy byli wynagrodzeni przez Boga.

 


Niestrudzone ćwiczenie.

Nie jest możliwe, aby ktoś nagle stał się dobry i mądry. Do takiej przemiany potrzebne jest niestrudzone ćwiczenie, ciągła i długotrwała asceza oraz pragnienie dobrych czynów. Człowiek prawy i miły Bogu, który prawdziwie Go zna, nie przestaje żarliwie czynić wszystkiego, co Mu się podoba. Tacy ludzie należą jednak do rzadkości.

 


Owoce nie dojrzewają w ciągu jednej godziny.

Wdzięczność wobec Boga i szlachetne zachowanie wyrastają z życia ludzkiego, które podoba się Stwórcy. Owoce ziemi nie dojrzewają w ciągu jednej godziny: do tego potrzeba czasu, deszczu i troskliwości. Podobnie, rezultaty działania człowieka pojawiają się dzięki ascezie, nauce, upływowi czasu, staranności, wysiłkowi i cierpliwości. Może ktoś, widząc je w tobie, uzna cię za człowieka pobożnego, ty jednak, dopóki żyjesz, nie ufaj sobie. Uważaj, że nic z tego, co posiadasz, nie dość podoba się Bogu. Wiedz również, że człowiekowi nie jest łatwo aż do końca pozostać wolnym od wszelkiego błędu.

 


Wobec cierpień

Ból fizyczny jest naturalny dla ciała, które jest kruche i materialne. Wobec cierpień jednak, doświadczona dusza powinna być wytrwała i uzbroić się w cierpliwość, a nie zarzucać Bogu, że stworzył ciało.


Bóg się przemienia

Stwórca słucha tylko człowieka. Jedynie jemu się objawia. Bóg nas kocha i tam, gdzie jesteśmy, tam też znajduje się On. Tylko człowiek jest godnym czcicielem Stwórcy. To dla niego Bóg się przemienia.


Dodaj komentarz

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: